Mede gestuurd door de wet- en regelgeving op het gebied van
hygiëne en infectiepreventie is er binnen de mondzorg een zeer groot gebruik van wegwerpproducten. Daarnaast is er een sterke tendens om de workflow handig en overzichtelijk te maken. Daarbij is het eenvoudiger om gebruikte producten weg te gooien dan herbruikbare producten te gebruiken. Deze producten worden tegen lage kosten in lagelonenlanden geproduceerd, eenmalig gebruikt en vervolgens weer weggegooid. Naast de CO2 uitstoot van productie en vervoer, creëert de verwerking van deze enorme stapel afval veel CO2.
De basis van veel (wegwerp) producten is een mix van verschillende soorten plastic gewonnen uit ruwe olie. Bij zowel productie als verbranding komt veel CO2 vrij. Het draagt dus actief bij aan de opwarming van de aarde. De prijs van nieuw gemaakt ('virgin') plastic is afhankelijk van de olieprijs en maakt producenten dus afhankelijk. Vooral om deze reden is men al jaren op zoek naar alternatieven. De mogelijkheden hierbij zijn hergebruik van eerder geproduceerde plastics en/of plastics gemaakt op plantaardige basis ('biobased plastics').
Door de veelzijdigheid aan materiaaleigenschappen is plastic een prachtig en goedkoop product en heeft een grote vooruitgang gezorgd. Neem bijvoorbeeld de tandenborstel. Juist plastic heeft ervoor gezorgd dat de tandenborstel voor iedereen wereldwijd beschikbaar werd. Dit heeft voor een enorme verbetering van mondgezondheid gezorgd.
Echter is er in de loop der jaren meer en meer het besef gekomen dat de afvalkant van het gebruik van plastic nooit is meegenomen in zowel ontwerp en productie als kostenberekening van deze producten. Het kost plastic 400 jaar om af te breken in kleinere korreltjes plastic. Met andere woorden, het blijft altijd in ons systeem zitten. Fabrikanten en overheden zijn al jaren bezig om oplossingen en maatregelen te bedenken om iets te doen aan deze afvalberg van plastic...